25/05/2017 από Αλέξανδρος Μουσούρος 0 Σχόλια
Περί Ψυχοπαθολογίας και Ψυχικής Νόσου, Αλήθειες και Μύθοι – Μέρος 2ο
- Περί Ψυχοπαθολογίας και Ψυχικής Νόσου, Αλήθειες και Μύθοι – Μέρος 2ο
Εν συνεχεία του προηγούμενου άρθρου μου, σχετικά με την ενημέρωση περί ψυχοπαθολογίας και ψυχικής νόσου. Παραθέτω συνοπτικά, στοιχεία που προκύπτουν από την κλινική πρακτική και την κλινική έρευνα όσον αφορά την ψυχική νόσο, μέσω λαϊκών μύθων και αληθειών που προκύπτουν από το έργο των ειδικών ψυχικής υγείας (Κλινικών Ψυχολόγων, Ψυχιάτρων).
Διάγνωση και στίγμα
- Είναι απαραίτητη η αξιολόγηση και η διάγνωση όταν παρατηρείται έντονη απόκλιση στη συμπεριφορά, ειδικά σε περιπτώσεις παιδιών.
- Η απόκλιση στη συμπεριφορά εξαρτάται από μία σειρά παραγόντων (ηλικία, φύλο, κουλτούρα, περιβάλλον, κ.α.).
- Η σωστή διάγνωση βοηθά στην πρόληψη και την αντιμετώπιση των ψυχικών δυσκολιών ή νοσημάτων.
- Σε πολλές περιπτώσεις μία σχετική διάγνωση φέρει το λεγόμενο στίγμα.
Ωστόσο, η μη διάγνωση και κατά συνέπεια πρόληψη και αντιμετώπιση μία ψυχικής δυσκολίας ή προβλήματος, μπορεί να οδηγήσει σε έξαρση των συμπτωμάτων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις στη χρόνια εγκατάσταση της νόσου.
Μύθος
Στον Κλινικό Ψυχολόγο και τον Ψυχίατρο πηγαίνουν μόνο «οι τρελοί».
Αλήθεια
Ο Κλινικός Ψυχολόγος και ο Ψυχίατρος είναι εκπαιδευμένοι επιστήμονες ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται και να θεραπεύουν περιστατικά ανθρώπων που αντιμετωπίζουν ψυχικές δυσκολίες (προβλήματα ύπνου, όρεξης, διάθεσης, κ.α.), ή ψυχικές νόσους (κατάθλιψη, διαταραχή πανικού, ψυχώσεις, κ.α.).
Αποφυγή του στίγματος και αλλαγή
- Η σωστή ενημέρωση.
- Η έγκυρη αντιμετώπιση.
- Η αποδοχή του ατόμου και του περιβάλλοντός του σχετικά με τη δυσκολία ή τη νόσο.
- Η πίστη στη θεραπεία και στην αλλαγή.
- Η σωστή και επαρκής εκπαίδευση του ειδικού.
- Η επιμονή του ατόμου όπως και του περιβάλλοντός του στη θεραπεία και στην αλλαγή.
- Η ενημέρωση και η θεραπεία παραπάνω από ενός μέλους της οικογένειας (αν απαιτείται).
- Οι ρεαλιστικοί στόχοι και ζητούμενα από τη θεραπεία.
Μύθος
- Δεν υπάρχει λόγος να πάω στον Κλινικό Ψυχολόγο ή στον Ψυχίατρο, αφού έχω φίλους να συζητάω τα προβλήματα και τα θέματά μου.
Αλήθεια
Ο Ψυχίατρος έχει τουλάχιστον 11 χρόνια απαιτούμενη εκπαίδευση στον τομέα, και ο Κλινικός Ψυχολόγος έχει τουλάχιστον 6 χρόνια απαιτούμενη εκπαίδευση στον τομέα.
Αλήθεια
- Εκτός από την κλινική εμπειρία και την εκπαίδευση, ο ειδικός έχει και τον παράγοντα της αντικειμενικότητας και της αποστασιοποίησης από το άτομο που αντιμετωπίζει τη δυσκολία ή την ψυχική νόσο.
Μύθος
- Το άτομο που «ενημερώνεται» μέσω του internet ή διαβάζει βιβλία, δεν έχει την ανάγκη του ειδικού (Κλινικού Ψυχολόγου, Ψυχιάτρου).
Αλήθεια
Σε πολλές περιπτώσεις, το internet ή το διάβασμα μπορεί να μπερδέψει παρά να βοηθήσει μη ειδικούς στο αντικείμενο. Ο ρόλος του ειδικού είναι να ενημερώσει, να αξιολογήσει, να βοηθήσει και να θεραπεύσει βασιζόμενος στο ψυχοθεραπευτικό μοντέλο που έχει εκπαιδευτεί (Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Θεραπεία, κ.α.).
Τι πρέπει να κάνει το άτομο σε περίπτωση υποψίας δυσλειτουργίας ή ψυχικής νόσου;
Σωματοποίηση συμπτωμάτων και επίσκεψη στο Γενικό Ιατρό ή Εξωτερικά Ιατρεία Νοσοκομείου (κρίση πανικού, κατάθλιψη, κ.α.).
Παραπομπή Ιατρού.
Επίσκεψη σε Κλινικό Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο.
Ενημέρωση από τον ειδικό (Ψυχοεκπαίδευση), και ανάλογα με την περίπτωση Ψυχοθεραπεία, Φαρμακοθεραπεία, ή συνδυαστική δράση.
Παραπομπή Ιατρού.
Επίσκεψη σε Κλινικό Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο.
Ενημέρωση από τον ειδικό (Ψυχοεκπαίδευση), και ανάλογα με την περίπτωση Ψυχοθεραπεία, Φαρμακοθεραπεία, ή συνδυαστική δράση.
Μύθος
- Επειδή πήγα στο Νοσοκομείο ή τον Ιατρό και μου διαβεβαίωσαν ότι δεν είναι κάτι παθολογικό (πάθηση αναπνευστικού, πάθηση καρδιαγγειακού, κ.α.) αλλά ψυχολογικής φύσεως, δεν πρέπει να κάνω κάτι και θα περάσει μόνο του.
Αλήθεια
Σε περίπτωση ψυχικής νόσου το μόνο που έχει «να κερδίσει» το άτομο αν δεν επισκεφτεί ειδικό (Κλινικό Ψυχολόγο, Ψυχίατρο), είναι να εντείνει τη συμπτωματολογία και κατά συνέπεια την εξέλιξη της ψυχοπαθολογίας στο χρόνο.
Εκπαίδευση Ειδικού
- Ψυχίατροι: 11 έτη υποχρεωτική και απαιτούμενη εκπαίδευση.
- Κλινικοί Ψυχολόγοι: 6 έτη υποχρεωτική και απαιτούμενη εκπαίδευση.
- Εξειδίκευση σε συγκεκριμένο ψυχοθεραπευτικό μοντέλο: 4-10 έτη ανάλογα το μοντέλο και την εξέλιξη.
- Σεμινάρια, παρουσιάσεις, προσωπικό διάβασμα και παρακολούθηση των εξελίξεων στον κλάδο.
Εν κατακλείδι
- Μη υπαρκτός έλεγχος σχετικά με την εκπαίδευση και την ποιότητα υπηρεσιών στην Ελλάδα.
- Μεγάλος αριθμός ατόμων που δηλώνουν Ψυχοθεραπευτές στην Ελλάδα, εκ των οποίων κάποιοι έχουν μόνο την 4-έτη πανεπιστημιακή εκπαίδευση, και κάποιοι άλλοι αμφιβόλου ταυτότητας εκπαίδευση. Σεμινάρια και εκπαίδευση σε φορείς μη αναγνωρισμένους από Πανευρωπαϊκές ή και Παγκόσμιες Ομοσπονδίες και Οργανισμούς που απευθύνονται στο ευρύ κοινό, δεν καθιστούν τους συμμετέχοντες ψυχοθεραπευτές.
- Σε πολλές περιπτώσεις τα ΜΜΕ προκαλούν σύγχυση και παραπληροφόρηση στο ευρύ κοινό, σχετικά με την ψυχική υγεία εν γένει, και το έργο των ειδικών ψυχικής υγείας.
- Οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, σε πολλές περιπτώσεις ωθούν στην έξαρση της ψυχοπαθολογίας και σε αναζήτηση «οικονομικών λύσεων», που ουσιαστικά δεν αποτελούν λύσεις αλλά παράταση ή αποφυγή του προβλήματος.
Αλέξανδρος Ν. Μουσούρος
Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
Σχόλια